Miłosz Autobiografia - Cztrery Eseje

Książka Józefa Olejniczaka należy do gatunku czy nurtu Miłoszologii
polskiej – czegoś prawie takiego, jak los polski, mentalność
polska, dziejowość polska – czyli pewnego obszaru myśli, w
którym badacz, posługując się metodami swojej dyscypliny, np. literaturoznawstwa,
szuka nieprostych odpowiedzi na pytania, których nie można nie zadać.
A nie można nie zadać pytań o krzyżowanie się Miłoszowej
literatury z najbardziej zasadniczymi kwestiami storicismo Polacco, czyli tego,
jak my, zbiorowość znad Wisły, wielokrotnie przekorzeniana, wynaradawiana,
o kresowych tradycjach, mesjanistycznych tęsknotach, nabolałej pamięci,
toksycznej polityce, ambiwalentnej religijności, sakralizowanym (i wyklinanym)
języku, przechorowanym kulcie wieszczów itd., myślimy własną
historię jako autobiografię.