Świat jednak jest normalny

O czym jest ta książka, a więc - dlaczego piszę…?

Kilkanaście lat temu odkryłem, iż choć padła cenzura,
zmieniła rzeczywistość, dalej jednak istnieją tematy, ba! całe
obszary nieporuszane w naszej publicystyce.
Nie interesuje mnie poszukiwanie
przyczyn takiego stanu rzeczy. Moja ambicja jest o wiele skromniejsza; dotrzeć
do pierwotnego znaczenia pojęć, przywrócić im właściwy
sens, proporcje. Odebrać grozę, przywrócić prawdę. Jestem pewien,
iż prawda nie jest groźna, każda prawda! Natomiast fałsz…
i owszem, to groza!
A, niestety, publicystyka współczesna (nie tylko
w Polsce) osiąga szczyty zakłamania, obłudy i zwykłej hucpy
pozwalającej propagować - tj. wciskać - każde kłamstwo,
każdy fałsz w skali dotąd niespotykanej. Dotyczy to tematów współczesnych.
Dotyczy przeszłości dalszej czy bliższej. Wreszcie - dotyczy sprawy
wiary, a dokładniej mówiąc, walki z nią. Z każdą wiarą!
Nie zapomina o zawłaszczaniu literatury, eliminacji z powszechnego obiegu dzieł
najwartościowszych. Doprawdy! tematów do pisania nie brakuje i - niestety -
nie zabraknie.
Ale, przecież - generalnie - Świat jednak jest normalny!
Grzegorz Eberhardt
Grzegorz Eberhardt w zebranych tu szkicach, felietonach,
polemikach i przyczynkach znakomicie robi to, co ja sam zawsze bardzo chciałem
robić, i nadal bym chciał, ale nigdy mi na to w kieracie prasowych bieżączek
nie starcza czasu: weryfikuje obiegowe sądy. Nie zadowala się tym, co
„wszyscy wiedzą”, nie zadowala się sięgnięciem do
popularnego opracowania, szuka uporczywie, aż dokopie się do samego korzenia,
aż ustali źródło z którego skorzystały wszystkie inne źródła,
i zweryfikuje rzetelność kolejnych cytujących siebie nawzajem.
Rafał A. Ziemkiewicz