Les peregrins

Peregrins, prawdopodobnie najlepsza książka Olgi Tokarczuk, nie jest „książką podróżniczą”, ale książką o fenomenie podróży. Dla Bieguny (lub Stranniki, czyli maszerujących lub wędrowców) sekta religijna starożytnej Rosji przebywająca w tym samym miejscu czyniła człowieka bardziej podatnym na ataki Zła. nieustanne przesiedlenia stawiają go na ścieżce zbawienia. Jeśli są mężczyznami i kobietami naszych czasów, postacie z książki Olgi Tokarczuk mogą mieć podobną motywację do nieustannego podróżowania. Ale bardziej niż Zbawienie, zdają się realizować ideę, którą tworzą z własnej wolności. Dla obywateli krajów, których granice są zamknięte od pół wieku, swoboda podróżowania świeci ze szczególnym blaskiem. W niezliczonej ilości krótkich tekstów autor komponuje tu barwną panoramę współczesnego nomadyzmu, mniej zainteresowaną miejscem docelowym niż samym faktem bycia w ruchu. Poprzez książki i dziś na całym świecie, w miejscach i miejscach, w których podróżowała, Olga Tokarczuk wyglądała jak historie, obrazy i sytuacje, które oświecają nas w znanym nam świecie, zmapowana, zindeksowana i absolutnie tajemnicza, ruchoma sieć przepływów i korespondencji ... Wielość odbić (obraz labiryntu, analogia cyrkulacji anatomicznych, geograficznych i kosmicznych), mikr narracje i rzeczy widziane, strefy tranzytowe, samoloty, hotele, przypadkowe spotkania, turystyka egzotyczna i kabiny z pamiątkami. Dzięki wierze w inteligencję czytelnika Olga Tokarczuk otwiera przed nami tysiąc i jeden wątek przesłuchań, „streszczenie” może należeć do innej edycji tego tytułu.