Więzienia stalinowskie w Polsce. System, codzienność, represje.

Książka ta to pierwsza w Polsce udana próba kompleksowego spojrzenia
na życie codzienne w różnego rodzaju miejscach odosobnienia (więzienia,
obozy, ośrodki pracy więźniów) w latach 1945 – 1956.

Autor w szczegółowym ujęciu, bazując na niedostępnej jeszcze
nie tak dawno dokumentacji z Departamentu Więziennictwa i Obozów MBP oraz
szeroko odwołując się do memuarystyki, przedstawił kilka interesujących,
niekiedy wręcz pasjonujących zagadnień, takich jak np. codzienność
w więziennej celi i w obozowym baraku, niewolnicza praca skazanych w kopalniach,
kamieniołomach, gospodarstwach rolnych, pobyt skazanych i ostatnie chwile
życia w celi śmierci. W tej ostatniej sprawie przywołał np.
losy Hieronima Dekutowskiego „Zapory” i Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”.
Autor w niezwykle interesującej formie przedstawił również kilkanaście
przykładów ucieczek więźniów z konwojów i zakładów karnych,
np. z Krakowa, Sieradza, Strzelec Opolskich i więzienia mokotowskiego. W
końcu imiennie wskazał na najbardziej brutalnych funkcjonariuszy straży
więziennej – odpowiadających za skrytobójcze mordy popełnione
na żołnierzach wyklętych.